-„Дали благородната убавина во својата, чиста најидеална форма е божествена клетва?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Љубовта е комплементарна енергија и активен дијалог.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Се интересира за човечката сексуалност на посебен начин, на ист начин како што се интересира за водената енергија или за електрицитетот... Тоа е форма на енергија, тоа е форма на човечка енергија и активност која интригира. Големото стакло јасно се занимава со тоа.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Не престанав да сликам. Секоја слика мора да постои во главата пред да се стави на платно и секогаш нешто се губи кога е преобразена во слика. Повеќе сакам да ги видам моите слики без таа кал.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
По поминувањето на педесетата година, човекот постепено ја губи виталноста на енергијата и концентрацијата на влага во телото.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Ете, тоа беше есејот, напишан со многу младешка повреденост, поради Луција, со многу енергија и омраза кон оние кои сакаа да ми ја одземат Луција, да ми ја грабнат, да се постават меѓу нас двајцата, да бидат Хор во нашата Песна над песните.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Сега вечно ќе лежи над Долнец, само што не ќе го гледа азурот на езерото што самиот го создаде, со некоја своја темна енергија и внатрешна присила.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Производството, понудата и продажбата на „hypertext reality“ опремата, на дигиталните информации ќе биде исто толку важно, колку и производството, понудата и продажбата на храна, метални и рачно изработени производи во феудализмот и продажбата на нафта, електрична енергија и земен гас во индустриското доба.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Претходната година која на десетмина ни донесува по две дипломи, во следната нѐ исполнува со неверојатна енергија и самодоверба.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Тежината и леснотијата на животот, сплетена во активностите на дождот и во секојдневностите на луѓето, беа само едно обично полнење и празнење на енергии и ништо повеќе и ништо помалку од тоа.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Човекот е привлечен од тоа единство со цел да се состави со него, да се соедини со својот сопствен извор, од каде што црпи енергија и напојувајќи се, повторно се упатува кон местото каде што треба да ја потроши добиената енергија – рече старецот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)