Од екранот во собата паѓа снег. Паѓа полека, ме покрива како топла прекривка.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Чуствував како ми буричкаат во свеста и сакав да променам премногу нешта телето веќе притисок ми крена ми дојде даљинско да фрлам во екран Во главата уште ми се моташе ботокс и верглав рефрен од дебилна песна од срањето среќа во несреќа стигна ми заврши запекот се олеснив сместа Сеуште чкрапав ко луд махинално се покајав воопшто што сум се родил слегов до гранап по пиво на рецка од радијација да ублажам бол
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Сега, во зоолошката градина, таа стои на летвите кои го опкружуваат рибарникот полн со виножитни пастрмки долги 20 и 25 и 30 инчи.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Така изгледаат пастрмките кои би смееле да си ги задржите.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сакаше да шмрка прашок поделен во линии долж широкото квадратно огледало кое што таа го чуваше до каучот, како некој волшебен екран во којшто можеш да гледаш како лицето засекогаш ти се менува. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 168
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)