Идејата на Енди Кларк е дека нашата еволуција можеби се движела во слична, иако обратна насока: сме почнале со високо паралелен и нехиерархиски хардвер (како птиците) и во одреден момент нашите мозоци почнале да симулираат секвенцијален и централизиран ум - текот на лингвистичка свест, којшто го восприемаме преку интроспекцијата.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)