дуќан (имн.) - се (зам.)

„Дуќаните се јавни места“, ѝ рекла Рајна на Родна, „и никој никому не може да му забрани да ги посетува“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Во тоа време, кога немаше кој да управува со Имотот, и мајсторите од дуќаните се отселија во Прилеп, а заедно со нив и еден клон од Дамческите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Срцето на таа негова жена е меко и жалосливо. И дуќанот се топи.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А ако бил во прашање самиот Генерал и неговата личност, постоеле начини Трајчеица да си го сочува само за себеси.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)