душа (имн.) - се (гл.)

Тие ништо немаат по себе, вели, само со својата гола душа се излезени од дома.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И кога потерата дојде, Толевци ја видоа, и колку души се, и кој се со нив од селаните, но Толе не сакаше да ја нападне и да пролева невина крв. Co еден збор, тој не ги мразеше бедните војници, кои и сами стенкаа под железната дисциплина по десет петнаесет години во султанската армија.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Отец Иларион по малку молчење и отпивање на чашата, рече: - Меѓу душата на човекот и душата на животните постои огромна разлика; тие души се неспоиви.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Осознаваше дека во душата се населени и оживуваше нешта кои тој потоа ги пресоздаваше, и допираше сѐ што беше создадено од Бога или од него.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Нашите души се едно, твоите насмевки се блиску до мене.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Гледај разумот и чувствата да ти одат заедно како впрегнати во плуг; ако секој завлечка на своја страна - душата се разнебитува”.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Твојот глас ме буди во силен вресок.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)