душа (имн.) - моли (гл.)

Сјаен потпис на остра веда на париското небо а душата ме моли да прошетаме, да подизлеземе, а каде, прашувам, каде по ова невреме, по оваа луња, каде?
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Душата моли а ти и телото твое одбивате да ја придружите, да прошетате... И еден сјаен потпис на остра веда на париското небо... ***
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)