дуализам (имн.) - во (предл.)

Ваквата употреба аналитички претпоставува ‘квалитативен’ дуализам и иако менталните настани се „несведиви“ постои интеракција во оваа смисла.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Прифаќањето на дуализмот во суштина значи признавање на поразот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Да му се одолее на искушението, како што веќе покажавме, воопшто не е лесно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
По правило, на овој степен вообичаеното сфаќање на интеракцијата преовладува, и еурека, нашиот филозоф поседува дуализам во интеракцијата меѓу менталните и физичките ствари.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)