Онаа непрекината поврзаност на неговиот поглед со погледите на луѓето од Новодеревјановское, или уште подалеку, и тоа преку ѕвездата што ја беше избрал за своето дружење со нив.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Секој облик на дружење со нив содржи еуфорична гастро–ретроспектива на која може да ѝ позавиди и Балашевиќ у „Aл' се некад добро јело“.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Опаа, си велам, таа значи и колачот го жртвувала за дружењето со мене!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)