дрдорко (имн.) - почне (гл.)

Проклет да бидам, тоа до првиот грст земја, а потоа истите тие дрдорковци почнуваат веднаш на глас да се потсмеваат, па не ќе забораваат да речат: - Па, најпосле, му дојде крајот!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)