дрвце (имн.) - му (зам.)

Па и на Влатко, така оддалеку сите дрвца му се гледаа исти ама тој имаше силна желба да ги види, па затоа и ги виде: седум бели исправени стебленца во далечината, заробени во калливата почва што тешко базди...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Само на човек роден во пролет, вели Велика, дрвцата му се фаќаат како пиреј. Ниедно не го проскокнува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)