дрво (имн.) - и (чест.)

Проклет да бидам, и дрвјата и птиците што слетале на нивните гранки се запределиле, златни пајажинести мрежи се веат по површината. Некои чудесни гнезда, се колнам.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
И сѐ наоколу се усвитува: и куќите и дрвјата и воздухот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)