И месечината не се симна по стожерите гумната зрно не видоа место плод по дрвјата растеше Во дланките како леб го стискаа селаните и прворотките место чедо раѓаа камен црн гол камен.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Те, колку се високи, каде се наоѓаат, какви дрвја растат...
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)