Минатите настани се тврди, објективно не постојат, туку опстојуваат само во пишаните документи и во човековото сеќавање.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Постоеја пространи простории во кои се складираа исправените документи и скриените печки во кои беа уништувани оригиналните примероци.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Минатото е сѐ она околу што документите и сеќавањето се согласуваат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Така некако ме завикаа па и подоцна во животот, освен на официјалнните документи и случувања, јас за сите бев Софи.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Набавивме разни документи и фотоси од делата на Бојс и од некои наши бивши концептуални обиди.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Се разбира, не можев да знам дали е тоа истата ќеса и истите хартии од онаа средба пред подолго време или пак ми го враќа она издание голем формат со документи и патописи, покрај другото и оној извештај на Византиецот Теодор Метохит од тринаесеттиот век за пратеништвото на српскиот двор, што бев му го дал за читање.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Истражувањето на историски документи и усната историја се како тунел. Треба упорност дури да се види светлината на крајот.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Таму ми ги видоа документите и запишаа што требаше.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Одете да се сликате, вели, за да ви дадеме документи и патни билети.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Всушност, неговата незавршена книга можеше да се смета и за еден вид дискретен и ненаметлив апел до идните генерации дека Балканот треба да почне да ја пишува својата историја низ бројните документи и сведоштва, наместо да чека да ја пишуваат новите победници! Новите јаничари...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
1. На мојата работна маса цел куп книги и фасцикли со исечоци од списанија и весници, извадоци од архивски документи и од објавени мемоари на политички и воени челници од двете завојувани страни во граѓанската војна во Грција, селектирани белешки од фалбаџиски топорења, измислувања, лаги и кодошења и во одделни коверти белешки од обични, простосрдечни раскажувања на живи учесници и сведоци во кои се сочувани најавтентични доживувања од времето кое како лишај и лош сон е залепено и врежано во нивните и наши спомени.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Оттаму велеа дека книшката е јавен документ и му е потребна на работникот кога сака нешто да докажува пред одредени органи, а доколку би ја немал не би можел да докажува одредени факти, доколку тоа биде потребно.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Млекото на козите во тие тешки волчји времиња стануваше еликсир на солидарноста, а и формулата на неговиот состав не можеа да ја утврдат никакви партиски документи и планови за изградба на новиот човек.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Од овој, но и од редица други слични вакви случаи кадешто како тужена се јавува оваа државна фирма – гледаме дека е мошне симптоматично тоа што судот ги [од]враќа работниците кои го тужат АД „Охис“, изнаоѓајќи лажни бирократски оправдувања за наводна „непотполна документација“ која тие, во рок од осум дена, треба да ја докомплетираа и да му ја достават на судот – иако, од друга страна, раководството врши опструкција и одолговлекува со издавањето било какви документи и информации кој судот може, но не сака (!?), да ги прибави по службена должност [ex officio].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Иако е крајно огорчен од целокупната ситуација во државава, но и во светски рамки воопшто – Љ.Н. е одлучен во тоа дека, во иднина, повторно би тужел доколку му биде повредено некое работничко право. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)