доктор (имн.) - се (зам.)

На работ стоеше запишана забелешка од раката на раководителот: многу вознемирена.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Докторот се исклешти и го потчукна по раката: „Мене, синко, раката ми прилега сосема нормална. Си имал единствено треска.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Докторот се исправи во една величествена положба.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Генералот потстана да ѝ подмести стол на советничката, докторот се наведна да ѝ бакне рака на домаќинката; па сите седнаа, се погледнаа, се насмевнаа и во исто време почнаа да зборуваат, испивајќи го кафето: - Како сте? Како спиевте?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
БОГДАН: Ќу ти кажем ја тебе право у лице, докторе:ти си бугараш (Докторот се штрекнуе). Ја, знаш како, што на ум ,то на друм - отворено.
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
„Како ме нарековте?“ „Што?“ Докторот се збуни. „Како да те наречам освен Чарлс.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Може ли да влезам?“ Докторот се смешкаше на прагот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)