дожд (имн.) - турива (гл.)

XXVII Дождот туриваше, заплускуваше во бранови како што ќе дувнеше ветерот од езерото, ги киснеше луѓето излезени на сокаците и на средсело, ги натопуваше, но тие не се повлекуваа дома, не се засолнуваа: пееја, викаа, пиеја, прославувајќи ја веста дека е постигната спогодба, дека манастирот и селото не се приклучуваат кон Албанија.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)