дожд (имн.) - истура (гл.)

Милан паузира. Дождот истураше како од кобел. Онаму каде што дождот имаше формирано мали бари, клобурците од постојаното прскање правеа шари.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Дождот истураше и биеше како илјада барабани тоа септемвриско утро во Токио.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Дождот истура ова вечер, пролевајќи ја насекаде својата студена острина.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)