добрина (имн.) - на (предл.)

Но откако се смири малку, откако сети дека топлината на сонцето, добрината на дабот, јасиката и целиот шумски свет му го топлат малечкото срце, славејчето срона таква чудесна песна каква што порано никогаш не се беше слушнала во гората.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Очите полни со солзи од добрината на жената, а во главата голема збрка.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Тешко можеше добрината на нејзиното лице да ја промени кој било неочекуван настан.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но дедо ми Илко велеше: нема две добрини на една перница...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Затоа која уста да ја искаже сладоста на неговото учење, а кој јазик ќе може да ги каже неговите подвизи и трудови и добрината на неговиот живот.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“ од Климент Охридски (1754)
- Да запалиш огин, да разгориш жар, добрини на сегде да даруваш - дар.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Но, првото, што ќе го видеше секој на тоа лице, беше токму онаа единствена негова добрина на погледот, пред која секој мораше да се посмевне, да се отвори, иако таа во себеси криеше и нешто многу диво, нешто многу просто и сериозно.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)