добиток (имн.) - побргу (прил.)

Болеста го натера ветеринарот Скрез (ајвандокторот, како што го викаа луѓето) почесто да доаѓа во селото; не можеше од работа да престаса да крене глава: не знаеше во која куќа побргу да појде, на кој добиток побргу да му даде помош.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)