дно (имн.) - има (гл.)

Притоа сети по чукањето дека на дното има нешто тврдо.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Сус, кога велам! - викна командирот и нареди: - Веднаш врзете го!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Само да знаеше, само малку да знаеше како ми е потребно да ме оставиш да тонам во ова мирно блато... таму на дното има бисери. Остави ме да слезам кај бисерите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Такви дна имаат и државите, и цивилизациите. Никој не ги чисти. Растат.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)