дланка (имн.) - крај (предл.)

Катахоро ни остана во лошо сеќавање, но затоа пред нас се редеа, еден по друг, кампови и одмаралишта, како на дланка крај морето, потонати од густо зеленило.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)