дискурс (имн.) - таа (зам.)

Бидејќи, ако поимот и начелото за „духот и културата на народот” - тој романтичарски сурогат за просветителската идеја за народот како политички суверен - одиграа улога во проектот на афирмацијата на културното граѓанство (главно на средноевропските народи) како нов политички субјект, тогаш во услови на еден современ политички дискурс таа метафора за „националниот дух” на местото на националната власт, може да послужи само како директно транспортно средство кон една aисториска свест за еволуирањето и кон инфантилизација на политиката.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)