Средувајќи ја плевната, силно се зарадува кога ја најде копачката, онаа иста копачка од детството со која копаа неговите а и тој.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Не фолираше во тоа одредено време на месечевото движење и раѓањето на невидливите призраци и страшила во тие летни, запарни ноќи, кога неговото далечно детство со глувчешки скокови го прерипуваше подот на скоро празната соба заградена со жици на нејасен страв, тој недозволен грев роден од сенките и мрзнењето на светлоста.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)