Често детството се меша со рајот. Ние со козлето бевме таму.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тој никогаш не лежел со тебе цела ноќ на плажата во Камакура, никогаш не ги слушал твоите кошмари, никогаш не чул како целото твое детство се менува под тие ѕвезди, се менува и се превртува, додека твојата детска уста се отвара да открие некое ново минато, секогаш она за кое тврдеше дека е реално и сосем вистинито.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Уште во раното детство се одликувал со трудољубивост, човекољубивост и големо другарство.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)