дете (имн.) - е (гл.)

Јас бриши, тоа мрсулави се. Ѝ велам на жена му на Јована дека детето е поднастинато, треба нешто топло да му се даде, па и лекче. Таа вели: Ех, деца!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тато и мама долго зборуваа, а мене ми беше многу мачно.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тешко ми е да речам - лажеше. Зборот е тежок. Наше дете е... Наше дете е...“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Инаку, самата приказна во „Бебето на Макон“ е едноставна и заличува на некаква апокрифна варијанта на Новиот завет: една грда, стара жена (под маска) раѓа особено продуховено дете; нејзината убава и интелигентна ќерка (маестрална улога на ....) го користи детето за сопствена промоција, но и за добробит на градот Макон; се покажува дека детето има многу помоќни способности отколку што претпоставувала итрата ќерка- девица; обидот таа да ја загуби својата невиност од страна на еден локален високодостојник завршува со смрт на младичот; девојката сфаќа дека детето е тоа кое ја предизвикало смртта и таа го убива детето; за казна, осудена е да биде силувана од цела чета војници; таа умира, а низ целиот филм присутната публика (измешана со актерите на театарската сцена) на крајот вели „Каква добра глумица!“
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Сега со години талка сам низ полето и ги собира стакленцата од очилата на детето некогаш што седеше во првата клупа и кое најубаво ја кажуваше песната: кога е војна – секое дете е јаболко расечено на две половини кон земјата зелена кон небото – црвена.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
А што се случувало потоа, тоа е тајната што Таша изгледа немаше сили или не сакаше да ја разреши“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
На пример она: „Јас сум уверен дека детето е плод на вистинска љубов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Таа тажна вистина најгрубо и ја кажал еден познат лекар, велејќи и дека е непотребно сето тоа лекување, бидејќи нејзиниот недостаток, поради кој не може да има деца е уште од нејзиното раѓање и не може да се отстрани со никакви лекарства.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„Тогаш и жртвата што ја прават некои мајки за своите деца не е жртва, затоа што она што го прават, го прават за себе, за нешто што го доживуваат како дел од себе?,“ се вмешав во разговорот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Љубовта на мајката кон детето е љубов кон еден дел од самата себе. Една форма на самовљубеност.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
За неколку секунди детево е убедено дека Тито го гледа него, ебате, ко да му е ангел чувар.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
- А не ти пишало молба за да го родиш, му велат луѓето, кој се родил учен, бре Коте, му велат, а детето е уште мало за да знае и за да може да знае, му велат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Детето е веќе тргнато, чука на врата. Дупи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Детето е уште нејако, сега, пред жнеењето шест години наполни.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Првиот копа со врвот на опинокот по тврдата земја. Дете е скоро.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Се обиде да му помогне: - Детето е родено во Германија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
КОСТАДИН: Што ми прави таа, мајка ми?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Сторил, што сторил! Детето е здраво, јако. Тој и не го видел кавалерот.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
- Детево е, Огнене, многу умно и бистро. Ама не треба да се брза.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Чудо дете е нашиот Трајче - се замеша во разговорот Евто.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Знам дека детето е во Романија, ама таму е и седиштето на грчката партија и не ми го пушта.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме прегледа гинеколог. — Не може абортус, вели, детето е во поодминати месеци.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Море, како? — Така, вели Форевски, детето е во Чехословачка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Уу, Оливеро, велам, детето е секогаш застанато пред него.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Моето дете е пак прецртано на списокот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Куќата во која живее новото дете е со голем двор, со висока зелена ограда.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Тоа дете мава со камења, - вели Билјана. - Тоа дете е лошо!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Тоа дете е немо! - вели Златко. - Тоа дете е голем немирко. Не играјте со него, - вели Весна.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)