ден (имн.) - вака (прил.)

Би мислел човек таа за ништо не се грижи, особено кога се деновите вака топли и пријатни.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Долината се исполни со ѕвонеж, блеење, набргу потоа залаја и некое од кучињата, така што сивиот зимски ден вака весело озвучен, стана попријатен.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)