ден (имн.) - јаде (гл.)

Стабилен е како човек зашто секој ден јаде исто, четврт бурек и јогуртче.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Небото е како на изминатиот Сукот“, констатира и се сили со таа констатација да ги истисне постојано истите прашања, чувствувајќи дека е подобро да мисли на минатото прославување на Празникот на колипките, кога во дворот, заедно со татко ѝ, го чествуваа сеќавањето на Мојсеј и на четириесетгодишното талкање до Ветената земја и осум дена јадеа и пиеа во нивната сука 2, колипката од гранки низ чиј покрив мораа да се гледаат ѕвездите.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Како секој ден јаделе едно исто јадење зготвено на различни начини.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Децата по цел ден јадат тиква, семки, и не се знае кој повеќе е обркан, крмнакот или тие. Туку нели им е слатка, ако се обркани.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ни создаваше претстава оти секој ден јадеме нешто друго, а ние всушност постојано го јадевме истото тесто!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)