ден (имн.) - осамнува (гл.)

Денот осамнува сам како секој искусен љубовџија - божем ништо а сѐ се случило едновремено во самоти нив одекнува полниот спарен говор на неговиот и на нејзината домаќинка гостољубието.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Кога секој ден осамнуваме во сегашноста: ние сме огледалото, низ кое минатото има свој одблесок во кој се насетуваат убавините на иднината!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)