Таа, по долгото патување, од постојното тргање на уздата, удирање по мевот и силење на коњот, како и од жешкото сонце што ја пече, сета е во пот и зпочнува дел по дел да вади од на себе, да се соблекува и да фрла.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Инаку, како може и во спиењето еден дел да ти држи буден.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Блиска рода нигде немам, ни при живи дел да земам: Немам либе...
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)