девојка (имн.) - од (предл.)

Ако некој сака да дознае како живеевме тоа лето 1966 во Њујорк, сѐ што можам да му кажам е да го погледне Девојките од челзи.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Рече: не, единствено што сакаше да види е Девојките од челзи, бидејќи сакаше да знае зошто нејзината ќерка се фрлила под воз. Не знаев што да кажам).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тој ден кога на скопската станица се качив во експресот Атина - Дортмунд, во возот имаше педесетина девојки од Скопје и Струмица.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Девојките од Скопје, кои патуваа со мене во дертмунскиот експрес, сигурно веќе работат во некоја германска фабрика.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Се чинеше, Орде барем така си помислуваше понекогаш, а и сега кога нункото му кажа за нејзината љубов, - дека тоа заправо не се татко и ќерка, ами дека е тој некој силен и лош змев што ја грабнал неа, убава девојка од далечна земја, и сега веќе двата остареле во оваа куќа, загинала и неговата сила и нејзината убост.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Иако не беше ни малку наивна, ни лекомислена таа се нагрби со едно скоро невозможна работа за тогашното време и прилики, се нагрби да отвори занаетчиско училиште за младите девојки од гратчето и околните села.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Веројатно и со лага или со еден вид принуда се послужил бидејќи помислил дека тоа е најдобар начин да ѝ ја истурка на девојката од мислите несигурноста и колебањето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Подобро било да поверувам и да паметам дека сите тие девојки (а помеѓу нив се наоѓала и мајка ми) што ги служеле арабаџиите и трговците додека работел анот на Дуко ми биле по малку и мајки.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не можел изгледа да си претпостави дека таа одвај чекала да зачекори во неговата желба.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Од многу причини највистинита ми се чини приказната на четвртиот глас: дека мајка ми можам да ја пронајдам само помеѓу девојките од Горномаалските анови, каде што сум била заборавена, но само од мајка ми а не и од другите девојки.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Кога се врати назад Пикник ја читаше „Девојката од мочуриштето“.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Тие двајцата запалија „марлборо“ од кутијата што човекот со костумот и со лузната ја извади од внатрешниот џеб на сакото.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Девојката од пред малку донесе чаши и ги остави на масата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Излегла девојката од мусандра, суредила куќата, смела, ја напраила за ила убаина и пак си влегла во мусандра.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Коа си дошла бабата вечерта, не се сетила за првпат оти је суредена куќата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Но, тоа и не ѝ беше многу важно на младата девојка од богатото битолско семејство, која имаше доволно свои лични преокупации и проблеми.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тоа беше девојката од Одделот за проза, девојката со темната коса.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
За ваков вид работа Винстон беше добар и тој успеа повеќе од два часа да ја исклучи девојката од мислите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Шанкерката, девојка од дванаесетина години, со долги нозе, врз кои имаше навлечено стегнати фармерки, со разградна бела кошула облечена врз маица што ѝ ги покриваше градите до вратот, со полузасукани ракави, делуваше штичесто, но енергично поради што нејзините цврсти роглести цициња делуваа нападно.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Овде? повтори нејзиниот прст, а само јас, се разбира и девојката од Ташкент, го забележавме потврдниот одговор на братучедот на татко ми.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Овде? му покажуваше на чичко Илјо девојката од неговите писма и не го тргнуваше прстот од зеленото катче на макетата.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Еднаш, пред некоја своја најдобра пријателка, заборавив како се викаше, истата таа девојка од куплерајот, (Розе ли, Сузи ли, татко ти никогаш не паметеше имиња), божем изјавила дека постои можност да го напушти ова штипско буниште сместено дури во грдото Горно Маало.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„И тоа мое заминување од Штип, ќе го сторам“, рекла Сузи, „со Црвенокосиот“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
ТЕОДОС: А и каква може да биде девојка од таква куќа?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Поарно самар на грбот да си ставам. Таа да ми влезе во куќава!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Девојките од Сиера Морена ќе побудалат за тебе...“
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе се засркнам, не можам да завршам. „Девојките од Сиера Морена...“ не давај се, Небеска, си велам, а вилиците ми се тресат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми текна за девојката од Будимпешта.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ами сега? На моторот се двајца италијански војници и една девојка од нашите села.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— И девојката од Будимпешта, ја прашувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Зар може да се побегне тукутака од девојката од која неодамна не можеше да се одвои ни за прст!?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Фимка се врати кај Циљка. Дури сега забележа колку е изменета од ланската година кога ја собраа партизанка заедно со сите девојки од селото.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И се додека седи покрај Циљка, додека зборува со неа, без престан и се наметнува прашањето дали знае нешто за Ристо и Ташко, да ја праша за другите момчиња и девојки од селото.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
На Фимка сѐ повеќе ѝ се чини дека гласот ѝ е познат и, гледајќи ја девојката од оваа оддалеченост, таа се чуди и не може да се изначуди, та се прашува, зошто ли токму неа, непознатата ја вика и упорно ја довикува?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Еве, тука нека застанат девојките од Косинец, таму девојките од Лабаница и така редум.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)