девица (имн.) - се (зам.)

Две румени христови девици се радуваат на воскресението од молитвениците.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Кога разбра Профим дека Девица се скротила, му рече на Полина: „Ти реков, и мајка ѝ беше таква“.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)