двоумење (имн.) - рече (гл.)

Додека излегував од одајата, таванот испука. Не се урна.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Кога дојдовме во Скопје му кажав на татко ми и тој без многу двоумење рече: Знам, тоа е Илија.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
- Таванот и подот не се подбиваат, - без двоумење реков. – тие ја кажаа вистината.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)