ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Таа им се посвети на другарките.

Уште неколку лета потоа како мајмуни висевме по овошките во дворот во Лисиче.

Маалото се разбуди во ненадејна возбуда, а таа раснеше во паника што се пренесуваше од двор во двор во маалото.

Дворот во кој влегува Корилче е доста широк а куќата приземна, трошна, така што сосем потсетува на нивниот селски живот.

Изрипав возбуден. Го залепив носот до прозорецот и гледав во дворот во кој предметите, оставени од синоќа, не се ни препознаваа.

Кај Батанџиовци една вечер станаа пискотници во племната.

Ретко ќе се најде перо и рака да ги опишат, но отприлика изгледаа вака: — Аман ага, аман пашум, аман султанум! — пиштеше и се виткаше од ударите дедот Стојко Кусибоја налегнат во сред двор во тињата.

Влегуваме во дворот во кој се чувствува мирис на што туку искосена трева.

Зад неа широк двор во кој зеленее ниско искосена трева.

Дали ми беше тешко? Најтешко ми беше кога при растоварот во болничкиот двор во камионот наоѓаш неподвижен.

Тогаш, отаде патот – од десната страна, под високиот рид над кој белееше палатата на албанскиот крал Зогу – бели вили со широки дворови во кои растеа овошки од портокали, смокви, лимони, мандарини и ги красеа палми и многу трендафили.

Го однесов петелот дома, му направив убава кошара, му оградив дворче во кое ќе може да шета и прета, го наранив со пченка, го напоив и го оставив да си го живее животот.

Беше тоа мал дел од природата. Најубавиот двор во стариот Бечеј.

Утредента Томо веќе беше удобно сместен во својата омилена нишалка во нивниот двор во Куманово.

Упаднав утрово во сред муабет на две баби во автобусот бр. 5, на добро разработена тема, и со внимание ја проследив сета дискусија која се разви на половина автобус, на горната платформа и сите здушно учествуваа во правењето на сармата, од тоа дали е поубава од лански лист чуван во сол и вода или е подобар свежо набран од „еколошки“ двор во Карпош кај баба Нада, која лозниците никако не ги прска дури не накалапи 30 пакетчиња.

Нивните врски, преку Солун, допирале до царскиот двор во Константинопол.

Првите, додоларките, жени и девојки, накитени со зеленило, одеа од двор во двор и додека тие пееја: Ај излези, чорбаџико, та погледај во двоови, какви идат, какво водат, какво водат сираченце - сираченце, голо, босо, голо-босо, распашано, распашано, бушоглаво, Дарувај нè, чорбаџиско, дарувај нè со ситото, да е сита годината, дарувај нè со честина, да се чесна годината.

И попот се тркалаше во дворот во правта.

Меѓутоа, прв кој се споменувал во пишуваните документи што се однесувале на Акиноските, односно во нивниот тевтер, бил некојси Григорие.

И му заповедаше, удирајќи го со кундакот, Ајде сега, Божано, покажи како јава комита српски поп.

Еден дел од широкиот двор беше покриен со лозници и насекаде имаше цвеќиња: во предниот дел од дворот во март месец по земјата се ширеа бели и розови зумбули, во април потокалови и црвени лалиња, а над нив се извиваа тенките но густи како букети - бели и лилави јорговани кои расцутуваа во мај, додека преку целото лето низ дворот се ширеа бели маргаритки.

Статуата го прикажува Сенефер, првиот министер и управник на дворот во времето на кралицата Хатшепсут или фараонот Тутмес III.

Караулот отпоздрави и го прифати коњот, а Суљо отрча преку двор во конакот кај кадијата, оставајќи го караулот да го држи коњот и да ја врти главата зачуден, зборувајќи си за себе: бак! бак! Пак има нешто.

Со таков занес и шумен подем беше закитен градот кога во нашиот двор во свечена воена униформа се појави другарот Ѓорѓи Смокот.

Во виденијата што на ваков начин нѝ се нудат спаѓаат и непротолкуваните остатоци и заскитаните скаменети форми од дишењето на нашите претци, какви што белези среќаваме отпечатено на карпите па дури и на некои камења од оградите на нашите старински дворови во кои ги препознаваме белезите од дамнешното дишење на морето, ги прошируваше забелешките во врска со своите сознанија почитуваниот Седларски.

Откако излегов од нашиот двор во Новодеревјновское јас се чувствувам насекаде како гостин а гостите треба да внимаваат на своето однесување".

Бабата Перса и Мурџо ја допратуваа до влезот на дворот и таа веднаш ги забораваше, ама тие не се враќаа додека не се прелееја учениците од дворот во училниците.

Тетка Ана се препали. - Саше, Саше, што се случило, каде беше, што ти е, смири се, Саше, престани! – викаше, го молеше, го потресуваше за рамена, го прегрнуваше.

Седна на скаличките пред вратата што директно води од дворот во дневната соба и си ја фати главата со раце, мислев и косата од очај ќе почне да си ја кубе.