далечина (имн.) - се (зам.)

Од далечините се слуша тивка мелодија на пијано и виолина страдивариус и нечујно буди сѐ што е скриено во најинтимното катче на заборавеното.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Од далечина се зададоа некои војници, седнаа до една ограда, па се навалија над радиото да слушаат. Слушаа многу заинтересирано.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
XXIII Во далечините се забележуваат контурите на Драч, отворената врата помеѓу Балканот и Европа.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во свеста се отвори пустош и во нејасна далечина се топеше озлоочената сала.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Од далечина се закануваше автомобилски мотор.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Во далечина се гледаше сина силуета на Пелистер а позади него отсјај од темно портокаловото сонце кое веќе беше зајдено.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
- Дојдени сме како пријатели но можеме и да ги запознаеме вашите закони.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во далечина се лелеел предаприлски воздух и можел да биде река на стопена срма, тек на проѕирни настани од волшебна приказна од која во душите ѕвонат танки жици на тага по нешто што било и што не ќе се повтори веќе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Седнаа на една клупа, сенките се нишаа по нив како да беа на гранка, од далечината се отимаше писок на задоцнет воз.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Стеблата се сцрвуваа и крцкаа а ридиштата во трепетливите далечини се покрија со подвижни магли.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ноќта бавно се спушташе во градот. Во далечината се палеа светилките на тврдината.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но беше доцна, предоцна, во далечината се будеше муграта. Новиот ден за семејството...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)