дада (имн.) - му (зам.)

Беше способен да убеди, па дада му која имаше државна работа ја стави како жирант.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Му читаш во растреперените раце дека не е подготвен да си го покаже навежбаниот задник, на кој е посебно горд, но само во панталони затегнати со дупла игла на ременот и, како син на мама, која исто ги воспитувала и него и дада му, демек „прво само до пола“, строго се држи до лекцијата, а мота низ главата зборови со кои истовремено ќе остане „мачо мен“ (а ќе одигра како путе на пубертетлика, која час не сака, час умира од желба да направи нешто недозволено), за да има што да раскаже по пет испиени пива, и тоа фури по петтото, како неверојатно си прошол и како усреќил некоја, која, секако, во приказната ќе биде барем десет години помлада и барем десет сантиметри повисока и десет килограми полесна, со „страва“ тело и гради и, што им е исто така важно, „многу паметна девојка" и, во приказната за безобразно добриот секс ќе изостави дека таа, всушност, си заминала!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Мајката се исплаши, го праша каде е дада му и кој го качил.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Знаев јас, всушност, дада му се јави на него.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)