По ручекот се заредија грнчињата со вино. Луѓето се ќефледисаа и удрија во песни.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
- На горниот крај од огништето, меѓу два камења, вареше грнче со грав.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Така занесено вареше, клокоти стриче Секуле, чиниш грнче со грав, толку беше занесно што нѐ понесе и нас.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)