Во селото Сушица, слегоа со некои луѓе кон манастирот свети Димитрија, крај кого шумолеше брза река, носејќи тревишта и искршени гранки од снеговите што ги беа повалиле таа зима дрвјата и грмушките од шип и бозел.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Старецот замолчува. Молчиме и ние и гледаме пред себе во жолтата полјанка преку која поминуваат овците и се губат негде зад грмушките од другата страна.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Над секоја чинија се крева по една нестварна грмушка од пареа и се губи во ладниот воздух.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Грмушките од дрвја, ретките згради, одморалиштата за возачите, што беа на пат, и земјата остануваа назад, додека Даниел управуваше со воланот со безволност која стана дел од неговото тело.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
И по некој кос што ќе прпне во грмушките од меѓите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)