грло (имн.) - носи (гл.)

Боже помози на наши и ти света Богородице... (Оди накај него и вика што и грло носи) Наши уѓоше у Скопље, Богдане.
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
Кога навлезе во густата корија од Караорман, се исправи на коњчето, гордо ја крена главата и колку што го грло носи запеа: „Горо моја, мајко на јунаци, шири, мајко, зелени пазуви нов партизан мене да дочекаш!“
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)