греда (имн.) - виси (гл.)

Огништето е сега изгаснато, по црните тавански греди виси густа безбојна пајажина, под прагот одамна веќе молкнало штурчето.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Кога стасаа другите двајца, Змејко веќе седеше крај печката, направена од големо бензинско буре, што се разгоруваше, а на ѕидот од греди висеше неговата пушка, сосема сува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Огништето е сега изгаснато, по црните тавански греди виси густа безбојна пајажина, под прагот одамна веќе молкнало штурчето.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)