градење (имн.) - на (предл.)

Документаристичкиот приод во градењето на романот се отсликува и во цитирањето на познатите документи кои тангираат конкретни личности или настани за кои станува збор, и нивното присуство во народната песна, кон која Николески има посебен респект.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Едноставно и мудро, како што тоа само нему му е својствено.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Овој систем на градење на песната е во длабоката порака да се извлече ненапишаното, неизреченото, да се нанесе како белег врз кожата на Македонија: „да се биде“.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Слава таа навистина не бараше, но што се однесува до „среброто“, тогаш тука, што би се рекло, пази да не! okno.mk | Margina #4-5 [1994] 71
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Жестоко алчна беше жената, поалчен од неа веројатно е само фараонот Хуфу, кој, помеѓу другото, се прослави и со тоа што својата ќерка ја прати во јавна куќа за таа исто така да може да даде прилог за градењето на пирамидата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Беше очигледно дека овој негов гест постигна позитивен ефект кај Јана и кај Рада, па Ѓорѓе доби поен плус во градењето на својот углед.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Шандор на главата има паларија со извиткан обод на кој не му се знае предна и задна страна; под раштрканите мустаќи му се гледа малечкото луле провиснато на крајот од устата; мевот му е испакнат и напиња на елекот што го стега; на елекот му се гледа синџирче од часовник што му завршува во џепчето каде што му е ставен палецот од едната рака; погледот му е сериозен, па дури и малку свечен од важноста што ја придава на сликањето, на чинот со кој ќе се овековечи градењето на куќата, на која е завршен првиот кат, а започнува вториот со оставени отвори за врати и прозорци.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Градењето на синтаксата веќе е уметност на умирање; норма е едноставната лингвистичка конструкција.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Овде постои еден, за психоаналитичарот зачудувачки парадокс, бидејќи најблагородната активност на психичкиот живот, градењето на објектната релација го завршува со празнење кое е обична соматизација.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Режимот не можејќи да се соочи со неизбежниот пораз во рамките на тоталната изолација, настојуваше да се потврдува во градењето на бесцелните музеи, за нивната апотеоза да биде во Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Охридска каза; дека истото село, според пописот на Охридската каза, било одредено од турската власт како дервеџинско село што го чувало патот што водел од Охрид, преку манастирот Свети Наум, за Горица (денешна Корча), за Арнавуд Белгради (денешен Берат) и за Авлија (денешна Валона); дека манастирот му плаќал данок на господарот на Охридската каза Џеладин-бег; дека во одобрението на Цариградската Порта за градење на нов храм, стои оти манастирот е во Охридска каза, дека иконата на свети Архангел Михајло што е подарена од Влашкиот кнез Александар Наруци во 18 век стои: „На манастирот Свети Наум, Охридска каза; дека и други управувачи на Влашко: А.Апсиланти, М.В.Сукул, и К.Мирузи, кои сметале дека нивната земја порано била под духовно раководство на Охридската архиепископија, му подарувале подароци на манастирот како светилиште на таа архиепископија; дека во минатиот век, во манастирот по разни поводи (на прошетка, на панаѓур или на одмор) навраќале австрискиот, грчкиот и рускиот конзул, кои во писмата до своите влади го опишувале значението на овој манастир давајќи податоци дека тој се наоѓа во Охридска каза, Битолски вилает и дека манастирот имал големо богатство со кое го издржувал училиштето во него, а ги помагал и другите училишта во Охрид.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
При градењето на Вавилонската кула, Господ бил тој што ја одредил и мерката и казната. Ги измешал јазиците на луѓето.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ете тогаш беше кога ми е даден ферман за градење на црквата и друг ферман за да се нареди да нема неправда при собирањето на џизието...“
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
На пример, точно е дека Никола Поцо бил примен од султанот Абдул Меџид и дека добил ферман за уредување на проблемот со даноците и за градење на црквата. Како успеал, тоа е друга работа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но кога на титлата, богот на подземјето се појави како Хејдис, ќерка ми Лара реагираше: Тоа не е вистина! Каков Хејдис? Тој се вика Ад.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Севидечкото око го надгледува градењето на Novus ordo Seclorum.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Сега гласовите се мешаат зад катинарот се крие напишана целата историја на Кукулино, од првата куќа па до градењето на многуте воденици долж Давидица: не, таму се наоѓа големата икона на заборавениот прадедо на Јаков Иконописец (роден на крајот на осумнаесетито век -тој, Јаков) на која е прикажано на златна плоча војувањето на три леунки во житно поле со шашливи и дебели беговски слуги и со нивни острозабести загари: не, во одајчето е черупката со круна на оној крал што изградил еден од многуте манастири на скопската Црна Гора.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Како и да е, со наредба од меџилисот, се дозволи градење на нова црква „Свети Димитрија”, малку подолу од нејзиното старо место и поблизу до мостот на Вардар.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Водарите не полнеа вода ако таа не наредеше, варџиите не ја гаснеа варта ако таа не го кренеше камшикот, а делкачите на каменот што се собираше за градење на џамијата, а што ќе преостане и за кулата и теќето, не работеа додека таа не поминеше и со опул не ги штрекнеше.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Документирањето на еден настан е како градење на куќа од тули кои не знаеш каде се расфрлани низ историјата. Не знаеш каде се, а треба да ги најдеш.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
- Со градење на туристички комплекс од затворен тип за републичкото раководство и за припадниците на Министерството за внатрешни работи?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Натаму, можеме да воочиме еден процес во градењето на чинговиот стил кој се остварува врз еден евидентен принцип.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Градот е во котлина. Природниот провев по реката - наречен Вардарец или шарпланинец - бил попречен со градење на високи згради откај населбата Влае - Порта Влае“, објаснуваше тато Петре.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Градењето на манастирот започнало кога на овие простори владеел крал Волкашин, татко на Крали Марко, поточно од 1366 до 1371 година.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Без каталогот на Ла Ринашенте, таа како да си го беше загубила капиталниот дел на библиотеката со кој ѝ се одржуваше рамнотежата со сите други Таткови книги, во градењето на стратегијата на опстанокот на нашето семејство во егзил.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)