град (имн.) - сиот (зам.)

Овој град сиот е расположен во приодите кон морето, на оние места каде што било порано море, а чија вода работливите холанѓани ја повлекле кон морската шир, освојувајќи нови површини за градови, полиња и оранжерии за цвеќиња...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Француски град сиот во обелисци или во игли.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Оттука и уверувањето дека една книжевна визија на Скопје, на Влада Урошевиќ на пример, од книгата Алдебаран, може да биде поскапоцена и од самата стварност: „Овој град сиот живее во миговите на летниот залез.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)