Градот ги отвори скриените тајни ноздри во своите црни ѕидови и еден силен вцицувачки вентил во телото на градот ги вовлече воздушните луњи низ внатрешните канали, низ густите филтри и собирачите на прав, до фината и треперливо прецизна низа на навивки и мрежи што блескаа со сребренеста светлина.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Градот ги очекуваше меките чекори на нивните еластични чизми.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Градот ги следеше од десната страна на насипот, особено некои големи и високи куќи со лснати џамови, ама кога скршнаа десно и откако ја поминаа градината со оголените дрвја, како да стигнаа на некое сосема друго место.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Градот ги откри, и тие податоци јурнаа удолу за да ги комплетираат сите останати вкупни информации.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)