За секое семејство во градот можеше да се напише хроника, во која најзначајно место ќе заземеа козите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Осамените срца низ градот можеа да се сретнат во групи од пет до седум луѓе.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Е, понапред друго беше. Сѐ на сѐ во цел град можи беа шест петарди во малопродажба.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Во овие места на градот можат да се сретнат интересни комунални куриозитети.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)