Од малкуте среќници во овој град Господ те избрал тебе!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Имам само 14 години, а веќе сум висок 185! (Од фрижидерот вади шише до пола наполнето со млеко) За само 3-4 години ќе имам повеќе од два метра!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
За три до пет години ќе бидете во можност да ја пробате виртуелната реалност, на подобрите универзитети, во спектакуларните забавни паркови за кои сепак мислам дека нема да бидат вредни труд...
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Постојат сите основни компоненти, но сè уште во покриен облик.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
- Уште една година ќе останам во Минхен, ми треба уште малку пари за куќата во Струга, - ми вели шивачот и молерот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Обиди се, драги мој, да го сакаш оној што со години ќе мораш секојдневно да го среќаваш, да разговараш со него и да се дружиш.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Ќе се вратам со битолскиот воз, а вие распрашајте се кога пристигнува во Скопје“.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Баба ќе се врати“ - извикав така што можеше да се сфати повеќе тага одошто радост.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Ако биде редовна на тренинзите, в година ќе влезе во екипата.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Се растрчаа низ теренот и секоја убава комбинација заврши со фрлање во кош и најчесто со погодок.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Едните во бели, другите во сини дресови истрчаа на игралиштето, застанаа спроти и сложно се поздравија: - Здраво! Здраво! Здраво!
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
- Ќе се дружиш од прво одделение, повеќе од четири години ќе споделуваш секакви мачнотии и понекоја радост, залак од уста ќе двоиш, голтка вода ќе делиш, а потоа ќе дојде некој си Џеронимо - напрчен и за глава повисок од нас - и другарството ќе се распукне како меурче од сапуница.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Виде што бериќет, машала, овој година ќе дадит?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Вака, ако и ние со тебе не почниме, пак ќе си седат агачковци, пак ќе си јадат, пиат и маскарлаци ќе прават, а рајата, не ошче петстотини, ами и ошче илјада години ќе си робува. Не е ли така?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во почетокот на седумдесеттите години ќе настапи периодот на либерализмот, односно период кога беа изнесувани ставови за поголема демократизација на политичкиот систем.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Во 1974 беше донесен новиот Устав на СФРЈ во кој биле изразени промените во заемните односи меѓу републиките и федерацијата.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Но кога Маклин му соопштил дека една нивна мисија се спуштила во Албанија со цел да замине за ГШ на НОВ и ПО на Македонија, Тито во писмото до Светозар Вукмановиќ-Темпо од 9 октомври 1944 година ќе истакне дека тие треба да го примат “овој член на англиската мисија“ и да бараат од него материјална помош во оружје и воен материјал.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Меѓутоа, настојувањето на Фицрој Маклин да се испрати воена мисија на територијата на Македонија врховниот командант на НОВ и ПО на Југославија Јосип Броз Тито го одбивал.85 Но кога Меклин му соопштил дека една нивна мисија се спуштила во Албанија со цел да замени на ГШ на НОВ и ПО на Македонија Тито во писмото до Светозар Вукмановиќ - Темпо од 9 октомври 1944 година ќе истакне дека тие треба да го примат “овој член на англиската мисија“ и да бараат од него материјална помош во оружје и воен материјал.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Во својот извештај од 7 август 1944 година ќе истакне дека “Словените претставуваат малцинство во Грција и мнозинство во областа Вичо“ и “скоро сите зборуваат словенски.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Интересантни се и оние астролози кои откако ќе им го кажете датумот на роџење за 2 секунди у лап топ ви кажуваат дали ќе имате 2 или 3 деца и на колку години ќе се ожените.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
- Секој ден има да се раѓаат клонирани деца кои на 3 години ќе дигаат тегови од 150 кила, ќе тепаат диви свињи со голи раце, а на 9 години ќе маваат по литар Балантајн.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Но тој не знаеше дека на Татко му беше значајно да знае уште колку години ќе живее за да си направи конечен договор со преостанатите книги од својата библиотека.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Токму во времето кога Ататурк, со Фетхи-беј Окијар крај себе, се пресметуваше со Отоманската Империја и со последиците од неа и од нејзиното агонично распаѓање, Татко се враќаше на Балканот, каде што уште многу, многу години ќе продолжи инерцијата на отоманското време, особено во судбината на исламските конвертити коишто ќе бидат далеку од Ататурковата револуција и од неговата лаицизација, живеејќи долго време во верска изолација и не можејќи успешно да се интегрираат во новите времиња...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
До година ќе си сошиеш ново, па што сака да биде...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- До година, здравје... Се сложи Павле и го однесе палтото на хемиско чистење.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Оваа година ќе имаме машка зима.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Дедо Димо слушаше со наведната глава, гркланот му подрипнуваше, се топеше од блаженство, му се чинеше на стари години ќе заплаче.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
16 Согласно чл. 4 од Законот за измена на Законот за минимална плата во Република Македонија (бр. 30/14) минималната плата за 2015 година ќе изнесува 9.590 денари во нето износ, освен за одделите производство на текстил, производство на облека и производство на кожа и слични производи од кожа чија висина ќе изнесува 8.050 денари во нето износ, измена која уште еднаш го потврдува дискриминаторскиот карактер на законот кон работниците во овие индустриски гранки.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Беа утврдени активностите кои лице под 15 години ќе може да ги извршува, но само по добиена согласност од законскиот застапник на детето или по претходно извршен увид на инспектор на трудот, а дојде и до одредување на максималниот број на 13 Во случајот на адвокатските приправници лоцираме сериозен проблем т.е. законска противречност на Законот за работни односи како lex generalis кој е дерогиран од страна на Законот за адвокатурата како lex specialis во однос на склучувањето на договорот за вработување, што од правен аспект е спротивно на начелото на правна сигурност.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Освен што некој еднаш на неколку години ќе пронаправеше некоја свадбичка за децата што ја напуштаа Брезница и тоа дека закопите толку многу имаа зачестено, што брезничани почнаа да стануваат сè поуверени дека му се ближи поштомот на селото.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
И којзнае уште колку години ќе стоеше крушата, а колку деца ќе си играа под неа, да не беше една случка.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
До крајот на годината ќе ти оставам лоша оценка во дневникот.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Бројки... и штом затвориш очи чиниш живнуваат, се насмевнуваат и ветуваат дека денес, утре, задутре, в година ќе си дојдат.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
И ќе почекаат да си врви времето во кое А3 по едно десет или петнаесет години ќе се истопи.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
На друг му претскажа оти по неколку години ќе му никнат златни пердуви како на паун и тој ќе се чувствува како паун, но дека еден ден пердувите ќе му паднат и оти тој ќе остане како голуждрово пиле.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Мене ми рече оти по две години ќе оболеам од птичја болест и оти не ќе говорам, туку поначесто ќе чурликам и чурликот ќе го запишувам и од него ќе направам книга во која многумина болни ќе влегуваат, здрави ќе излегуваат.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Или, на друго семантично рамниште, кога во истата приказна истиот јунак, предок на махараџата Раџнапур кој уште во 1521 година се расправал со ајдуци, ќе му претскаже на нараторот дека „по две години ќе оболеам од птичја болест и оти не ќе говорам, туку понајчесто ќе чурликам и чурликот ќе го запишувам и од него ќе направам книга во која многумина болни ќе влегуват, здрави ќе излегуваат“ - што друго значи тоа освен дека нараторот ќе стане поет и дека со својата поезија ќе ги лекува луѓето?
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Тогаш некој од политичарите рече дека тероризмот во земјата станал хронична болест, која е тешко да се излечи, и дека на него се лепат организираниот криминал, нетолеранцијата, ксенофобијата и многу други работи кои со години ќе ни ги трујат децата.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Јас, сепак, ќе почекам да дојде она старо време кога кафеаната подразбираше густ дим, низ кој го бараш и тешко го пронаоѓаш избраникот да заигра со тебе, или барем до тебе, па девојчињата твои, кои за некоја година ќе бидат „нечии“, па нивните посилни половинки, па уште некое мило мало.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
„Ама“, дека сè ќе се среди и сè ќе биде како никогаш до сега, дека сè ќе тргне како што до сега не било, дека новата година ќе ја пречека како што не се надевала, дека роденденот ќе ѝ биде поинаков од сите други до сега.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
О, Боже Господе! И ова да ти биде најсреќниот и најтоплиот момент кој со зборови не се опишува, по кој следи средбата со човечето кое потаму низ годините ќе биде најважното нешто во животот ваш, дојден на најтешкиот и најболен начин на светот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Слушам дека за Нова година ќе се давало некое добро филмче на телевизија, Супермен, така нешто.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Си прошетал нивјето негои, си прошетал куќата и најпосле летнал и отишол дури на манастир на Богоројца на Трескаец, та застанал на кубето од црквата и многу је се молил на Богоројца за да му поможит да појди на штрков виљает и пак да си дојди и чоек да се сторит, да три години ќе служел на манастирот.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ако речи Господ уште еднаш јас да појдам тамо, три години ќе чинам измет на манастир на Трескаец, на Богоројца.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Си летнал од манастирот и си ошол пак на село.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ов, јас сиромав само со умот што се богатеам, оту уште еднаш јас не било к'смет да си одам, ами види тоа широко море: до кај што ми око гледа, до тамо вода имат; нема јас да се вратам уште еднаш назад овде коски ќе окапам и друго ништо.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
На стари години ќе ме фрлиш во грев. Ќе убијам...
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ако е за право имав нешто начуено за него, ама на млади години ќе чуеш за многу.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А од кого ќе позајмам јас, му вели, кој ќе ми даде мене години, и со мои години ќе живеам јас, му вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Единствено во самотија можат да се смират ветриштата и бурите, т.е. внатрешните борби на духот. 91 Belle Haleine Третиот псевдоним на Duchamp, Belle Haleine, се појави 1921, една година по Rrose Selavy (1920, Duchamp Rose го пишуваше со едно р.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Од средината на наредната година ќе почне да го пишува двојното р).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
„Мене друго ме мачи. Одамна сум ги заборавил евангелијата од минатото. Со годиниве ќе ја измислувам иднината.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Како и да е, се надевам дека после десет години ќе се чувствувам исто вака.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
По две-три години ќе окучи две-три мали кученца.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
И самиот Климент Камилски, откако излезе од Голи Оток, трошен и скршен, само една година потоа, во едно месечно списание, во текот на цела една година ќе објавува статии, прикази на книги поврзани со левата идеологија на Запад, за Октомвриската револуција, за напредните советски писатели.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Но Татко набргу ќе разјасни: Фаик Коница во 1903 година ќе се вклучи во полемиката на парискиот космополитски неделник l` Еurореn за создавањето на меѓународен јазик (есперанто, волапик, син јазик...) за целото човештво од јазиците кои постојат под псевдонимот Транк Спироберг.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Оваа година ќе го означи и почетокот на муслиманското владеење во Шпанија.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко со восхит го слушаше својот вујко Али Фети, човекот кој имаше кариера на воен заповедник, дипломат (воен пратеник во Париз и амбасадор во Софија, каде што на служба како воен пратеник беше и Мустафа Кемал, во десеттите години на XX век), министер за внатрешни работи на Османската Империја, но и министер за внатрешни работи на нова Турција, (подоцна и премиер откако во 1923 година ќе биде прогласена за Република Турција).
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Султанот и неговите конзервативни пријатели, во октомври 1918 година ќе се претстават како единствена способна сила да го потпише мировниот договор која би го овозможила преживувањето на една веќе совладана Империја.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Кордоба ќе стане една од тогашните европски престолнини, ќе биде наречена украс на светот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
А неизвесност е само колку години ќе те надживеам. Тебе, моја крв и моја отуѓеност.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
А во земјата која ја претставував се најавуваа првите татнежи на подземните експлозии, првите националистички детонации, на поголемите нации, кои само за неколку години ќе ја предизвикаат конечната експлозија, распадот на државата, чија последна жртвена патрола бевме нејзините дипломати.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сета драма во владеењето со судбината на палестинскиот народ, да му даде своја држава, во идните години ќе растргнува токму во опцијата да се создаде мултиетничка и мултиконфесионална и демократска Палестина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Животот му беше однапред жртвуван за да му ја утврди, потврди слободната држава на својот народ.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Можеби дипломатските години ќе завршат во роман, како дел од мојата семејна потрага, во која ќе се вмешаат и главните ликови, владетелите кои трагаат по својата татковина, ја откриваат, ја присвојуваат, на крајот ја изневеруваат, сакајќи да служат отаде реалните можности, да се извишат над кулминативната точка на кривата, по што неизбежно следи падот, како и при возвишувањето на империите.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Во сите сукцесивни фази кои следеа, од почетокот на минатиот век па сѐ до 1968 година, палестинското движење имаше само една цел да ја ослободи татковината и да создаде независна арапска држава, како и другите арапски земји во регионот, не водејќи сметка за присуството на другиот народ.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Верувајќи дека прекинале со ставовите на претходниците Евреите во море - раководителите на Фатах во 1968 година ќе застанат зад еден политички проект кој се сметал за реален и достоен за почит.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Со години ќе го толкуваат историчарите овој човек-феномен во историјата...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Арафат, и при нашите средби многу години подоцна, ќе рече дека уште на почетоците верувал и постојано велел дека иднината на обединета Палестина, ќе биде демократска, а не конфесионална, гарантирајќи сигурност за сите нејзини граѓани: Евреи, христијани и муслимани.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Му раскажував за годините минати крај Арафат во Картагина, за мојата дипломатска мисија, за мојата желба да пишувам за тие времиња, за дипломатските години, можеби во книжевниот жанр на романот кој сметав дека може најблиску да претстави еден можен тоталитет на еден историски процес-роман во рамките на една долга романескна балканска сага, на моето албанско и балканско семејство...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но, дека по многу години ќе дојде и ден кога ќе се чувствувам подобро, но да те заборавам, никогаш.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Во врска со законот од 2006 година ќе спомнеме уште две одредби.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Законот од 1997 година предвидуваше ослободување од плаќање на придонесите за пензиско и инвалидско осигурување, за здравствено осигурување и за вработување за оние работодавци кои во периодот од 1 јануари 1998 година до 31 декември 1999 година ќе вработат работници на неопределено време (чл. 2 и 14, ЗЗВ).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Секоја следна година ќе биде сè поголем, повеќе ќе разбира.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Во првите години ќе се јавуваше од некој град, од некоја земја: „Јас сум жив...“ и толку.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
– Ете четири месеци јуначки се боревме и уште три години ќе се боревме ако не ни напакостеа со водава.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Пелагија клечеше крај неговата глава, го оплакуваше во себе, без глас и без солзи, оплакување што повеќе беше монолог отколку дијалог, всушност не кревајќи ја главата, чувствувајќи со снагата и слушајќи со ушите што се случува во одајата, кој доаѓа и кој заминува, таа му вели на старецот и се надева дека немите зборови што ги пушта во отворените очи во кои сега светот е сведен на таванот, дека незнајно како тие стигнуваат и до оној дел на старецот што уште не е заминат, а и до неговата дебела половина, до бабата Петра, која во мигот го слуша ритмичното вртење на тркалата од возот Ти дедо Костадине ја сврши најдобрата работа така да знаеш ги откорна бегалците од овој батак и ги упати назад во коренот во здивот на дедовците не е важно што ти и јас остануваме тука така ни е пишано зар не така ни било чкртнато да останеме во проклетава рамница за да бидеме дира на нашето талкање оти колку сакаш кажувај му некому дека си бил таму и таму си проживеал тоа и тоа ако не оставиш потврда за тоа како што направи сега ти кога ги напади сите во брегчињата и ритчињата на Македонија а ти остана тука каде што не сакаше да останеш за што јас живата и осрамотената ти сум бескрајно благодарна што ќе бидеме заедно ти во меката кална утроба на земјата јас земјосана калосана врз земјата со тоа што знам дека ти уште сега јуриш да го стигниш возот за да бидиш заедно со твојата благородна баба Петра и внучињата додека твоите коски ќе бидат тука додека еден ден не заминат со мене и не тагувај нема в земји да те положам додека не најдам такво место какво што бараше ти биди спокоен смири си ја душата пушти ја да ѝ биде поткрепа и надеж на баба Петра а ти како што гледаш не си сам не оти јас ти седам над глава туку ако смогнеш сили да ја свртиш главата ќе видиш дека одајката ваша никогаш не била пополна со луѓе отколку сега оти тука се сите што те сакаа ама и оние што те колнеа кога се затвори во вагонот Папокот Корнулов за кои не се знае уште колку ќе останат тука оти се шушка како некои вагони на товарниот колосек се полнат со секакви шејови тука е и Друже Србине кој се радува што не си замина со другите мисли дека барем овие што не се заминати ќе останат со тебе и да знаеш мислам дека е во право зашто еве јас ќе бидам тука Танаско децава школнициве цела година ќе се ловат по широкиве и празни улици! сака да го продолжува својот монолог ама одајчето е полно со тела и врева и таа не си ги слуша мислените зборови, мислата ѝ ја запираат, ѝ ја раскинуваат.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Сум зборувал со финансиери, коишто ми потврдија дека филмската и ТВ индустријата и издаваштвото за десет години ќе бидат како индустријата на јаглен, нафта или бакар.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Повеќето предлози се неважни, но и покрај тоа важно е да се биде отворен за нови идеи. National Enquirer објави дека VPL Се обложувам во пица, развива шпионска ракавица. дека за триесет години ќе Секако! (смеа) Напишаа дека работиме се испостави дека луѓето со CIA на развивање на робот со посебна се креативни. рака, што би ја ранеле со data glove.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Се обложувам во пица, дека за триесет години ќе се испостави дека се луѓето креативни.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
По една година ќе отпатувавме...
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Една, една нека биде. По неа в година ќе дојде друга, трета и така народот ќе се пробудуа по троа, по троа. Ногу убаво си намислила.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Епилог Татко беше свесен дека реалниот излез од Балканот, уште многу години ќе биде невозможен.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Си ги прошетал нивјето негови, си ја прошетал куќата, и најпосле летнал и отишол дури на манастир на Богородица на Трескавец, та застанал на кубето од црквата и многу ѝ се молил на Богородица, за да му поможе да појде на штрков вилает и пак да си дојде и човек да се стори, та три години ќе служел на манастирот.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ако рече Господ уште еднаш јас да појдам тамо, три години ќе чинам измет на манастир на Трескавец, на Богородица.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Кога ќе се изнапиеја луѓето, кога ќе се џамосаа и ќе ги изнаредеа сите молитви што во умот им доаѓаа за ајваните, ветеринарот Скрез ќе се размавташе со рацете удирајќи се в гради: „Жими сѐ најмило, жими бикот, до година ќе воведам два празника за ајваните...“ „Три да воведеш... Три...” му велеше Лоте.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Во 1950 година ќе излезе неговата најнова книга песни за деца „Татковина“.
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Писмото го завршуваат вака: - Низ целата година ќе ги подржуваме еко активностите, со цел да ја разбудиме свеста кај загадувачите, па конечно да превземат мерки за заштита на локалната средина, зашто тоа е еден од најважните услови за еден здрав живот во нашиот град.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
И оваа година ќе работиме секогаш во втора смена.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Оваа година ќе ги обновиме. Треба да сме упорни во секоја работа!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ама новинарот уште вели: Градските татковци ветуваат дека идната година ќе постават украсни светилки да се врати убавината и сјајот во старата скопска чаршија.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
И девојчињата се супер! Оваа година ќе се пријавиме за републички натпревар во Куманово.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ете, и оваа година ќе сме дваесет и осуммина.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Набргу ќе заврши la belle роquе на космополитскиот Крф, па семејството со брод преку Влора во 1919 година ќе се врати во Берат.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Следните триест години ќе ја заобиколи земјината топка на одговорни дипломатски функции, ќе службува во Стокхолм, во Хелсинки, во Исламабад, во Токио, но најчесто ќе навраќа на Балканот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Своето враќање Британија го гледала единствено преку инволвирање во движењата на отпорот и во народноослободителните движења, кои од средината на 1941 година ќе ја започнат борбата против силите на Оската на Балканот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
ОБИДИТЕ НА БРИТАНСКАТА РАЗУЗНАВАЧКА СЛУЖБА (СОЕ) ЗА АНГАЖИРАЊЕ НА ИВАН МИХАЈЛОВ
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во овој град Ѓон Бузуку во 1555 година ќе ја печати првата книга на албански јазик.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Кон крајот на четириесеттите години ќе следуваат низа судски процеси и егзекуции во редовите на свештенството, што ќе доведе на крајот Енвер Хоџа, во 1967 година, да ја прогласи Албанија за прва атеистичка земја во светот за што поопстојно сведочи и книгата на Стефан Куртуа Црната книга на комунизмот. (Stéphane Courtois, Le livre noir du communisme).
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Во дваесеттите години ќе студира на еден познат политехникум во Лондон.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Во овој град, повеќе од илјади години ќе се кове албанскиот идентитет.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тогашната Комунистичка партија на Албанија, макар приклештена од Комунистичката партија на СССР, на почетокот, во 1944 година ќе ја потврди и својата приврзаност и кон другите големи Сојузници.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
На едно патување од Лондон во 1927 година ќе запре во Париз, за да го посети својот вујко Али Фети Окјар кој беше тогаш амбасадор на Турција во Франција.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
За дваесет години ќе минуваме седум часови дневно активно навигирајќи, истражувајќи, колонизирајќи, експлоатирајќи ги дигиталните океани и континенти.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Интерскринингот - создавањето заеднички дигитални реалитети - ќе биде најпопуларната и најразвивачката форма на меѓусебна комуникација.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Уште најмалку дваесет години ќе живееш.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Ако крстот ноќта спроти Водици замрзне, годината ќе биде бериќетна.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Штом има снег, знај, годината ќе биде родна.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)