година (имн.) - тој (зам.)

Со години тој живееше по сутеренски станови и беше познат по тоа, а беше и една од истакнатите личности на портландскиот андерграунд - поет, сликар и, што е природно, Mail Уметник.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Го слушав гласот на наставничката по англиски јазик: “И претставете си, во овие години тој пишува дека имал девојка!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Според шушкањето на хартија знаев дека на мама ѝ го дале лексиконот, таа ги врти листовите и чита сè што сум напишал.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Трите раскази се објавени на српскохрватски јазик.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во овој весник истата година тој ги објавил и расказите „Во пролет“ и „Од дневникот на еден поет“.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Откако минаа три години тој веќе ја беше толку припитомил и обучил што можеше слободно да ја воведе во куќата.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
А по нивното завршување од 1922 до 1925 година тој работел како уредник на весникот House Organ во Чикаго.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Европа и Русија настојуваа да се изработи план за реформи во Македонија и во 1882 година тој план беше веќе готов и ќе се настојуваше да се воведе, кога „новиот политички фактор на Балканот” го кажува своето вето и наместо реформи – сака за Македонија бугарски владици.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И песната, и луѓето, и нивната цел, сѐ, и несвршената караница, се оддалечувале.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Зошто станал челник на дружината, зошто не ѝ рекол на игуменијата дека пред сто или пред илјада години тој самиот, неговото срце или неговиот разум во некој друг, водел кон магли исто вакви тврдоглави човечишта и ги оставил коските под врлежи зашто без престан се судрувал со алчност и со безумност.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Би заклучил со потсетување на една екстремна фигура на маниризмот, човек-фантаст, наследникот на Leonardoвите спекулации за перспективата, но несомнено и инспираторот, заедно со Niceron, на дишановските фантазмогории: Athanasius Kircher. 1624. година тој го објавува своето дело Physiologia, каде што ги изложи упатствата за своите безбројни „искуства”.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Пред неколку години тој имаше интересна полемика со големиот противник на постмодернизмот и сите нови теориски движења, Ернст Гелнер.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
На 2 септември 1961 година тој ќе присуствува во Белград на Собирот на неврзаните, на кој ќе биде поздравен како херој на деколонизацијата!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На седумнаесет години тој станал претседател на Окружниот одбор на јуниорската Антисекс лига.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
За првпат по толку години тој заборави на присуството на телекранот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тие ја намирисаа неговата намера за српското мухамеданско царство, та му припишаа и намера дека тој сака да стане цар на тоа царство, па организираа заговор против него и на 11-X-1579 година тој беше убиен на ѕверски начин.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Дваесет години тој ми е на ум...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Уште ли мислиш по некој ден на печалба да тргнам!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
На Илинден 1871 година тој ги покани сите чорбаџии и видни луѓе од соседните села на госта на новиот манастир, и тука, под големиот даб, над кладенецот Илинец, во нивата на вдовицата Трна, се отпразнува првиот Илинден, иако уште непокриена црквата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Со еден збор, по една две години тој станал во вистинска смисла на зборот економ на манастирот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во текот на годините тој гордо присуствуваше барем на десетина вакви отворања додека угледот на Џоен полека но сигурно растеше до својето сегашно угодно ниво меѓу колекционерите во областа; ова секако ќе му биде последно, како што и многу други неодам­нешни настани нужно беа, што тој го сфаќаше или едновремено со нив или ретроспективно: неговото последно лето во нивната викендичка на островот Фенвик, последниот метеорски дожд, последниот сет тенис кога неговата сла­бост ескалираше, последната величествена октомвриска промена на бојата на лисјата во „нивната” долина, а сега, по сѐ изгледа, и неговата последна посета на овој убав град.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
За жал Седларски во својот научен труд не го спомна непосредниот повод: зошто толку долго го одложувал објавувањето на своите интересни наоди (како што истакна и самиот: пред десетина ако не и пред повеќе години тој се сретнал за првпат со записите на монахот), и зошто наеднаш, (да го избегнеме овојпат стереотипот прекутрупа) и без никаква претходна најава, (што може да се потврди и со задоцнетото пријавување на овој труд кај организаторот на семинарот), сепак одлучил да истапи јавно пред научниот собир.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Веќе пред десетина, ако не и пред повеќе години тој ги сретнал забелешките на непознатиот монах водени по маргините на светите книги.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Последната училишна година тој доживеа „нервен слом”, и отсуствуваше од работа три месеци.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Почнуваше да се тресе, необјасниво. Ништо такво не му се имаше случено претходно.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Нели реков пред малку: и по толку години тој сè уште паѓаше удолу, и за жал отворено се беше помирил со таа своја несреќа.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Или немаше сили да му се спротивстави на паѓањето.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Илјади години тој таму стоел, векови леел дожд; векови цели јачеле бури, сечеле молњи, со силен огнен нож.
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
За да се надмине настанатата ситуација, претседателот на САД, Ф.Д. Рузвелт, по консултациите со британските офицери, адмиралот Џон Х. Годфри и Вилијам Стивенсон, формирал нова организација.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Меѓутоа, кога неговите настојувања останале без некој повидлив резултат, пролетта 1941 година тој изнел предлог традиционалните разузнавачки оддели при Владата и при војската да се реорганизираат така што да одговорат на предизвиците на нацијата и да се напушти практиката претседателот да интервенира во нивните меѓусебни недоразбирања.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Го препешачив патот од железничката станица до хотелот Ларбалет со лесен чекор.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во соработка со критичарот Педро Енрикес Урењо ја објавува Антологијата на аргентинска литература.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во 1969-та година тој ја заврши својата збирка Дреамтигерс со епилог во кој прецизно и кусо признава: “Малку нешта ми се случија, а ги прочитав мошне многу.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Или поточно, малку нешта ми се случиле а да бидат повредни за сеќавањето okno.mk | Margina #32-33 [1996] 218 од една мисла на шопенхауер или од музиката на англиските зборови”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го преведува романот Орландо на ВирЏинија Вулф. 1938.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Таа година тој го уредува книжевниот прилог на вечерниот весник Критика и во него објавува неколку свои раскази под псевдонимот Франциско Бустос, името на еден од своите прадедовци. 1936.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога стигнав во женева во 7.30 наутро на 15 јуни, ден по Борхесовата смрт, беше премногу рано за да отидам кај Марија Кодама.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ја објавува збирката есеи Историја на вечноста и го преведува романот на ВирЏинија Вулф, Собата на Јакоб. 1937.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Од 1884 до 1903 година тој пасив изнесувал 176.230.000 турски лири.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)