ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Соборот започнал во Ферара во 1438 година а наредната година бил пренесен во Фиренца, каде што се одржале најзначајните разговори.

Од 2000 до2006 година бил претседател, а потоа почесен претседател на Македонскиот ПЕН центар.

„Кочовите се покажале поголеми крвници од родот Поцо, веројатно охрабрени и од ова за што зборуваш ти, од тоа што го придобиле на своја страна Абди-паша, кој долги години бил пријател на Никола.

Ми беше раскажан случајот со една англиска подморница, која неколку дни во 1943 година била сметана за загубена, зашто со неа не можеле да се воспостават три дена никакви радиоврски.

Во текот на следните две години била лекувана на четири приватни клиники со психотерапија, а воедно примила и триесет и четири електрошокови и имала шеесет инсулински денови и педесет коми.

Сега сите што читаат весници знаат дека некој си полжав од арапско потекло цели четири години бил мртов експонат во еден лондонски музеј, па кога случајно го испрскале со вода почнал да го грицка картончето на кое бил поставен.

Обидите на големите сили со реформи да го спречат распаѓањето на Османлиската империја завршиле со неуспех.

Македонците од овие места заедно со Грците и Власите, под раководство на Атанас Каратасев (Каратасе) и Ангел Гачо во почетокот ги напаѓале османлиските чифлизи и полските кули.

Но по победата на Србија, Црна Гора и Русија, Османлиската империја била принудена во Сан-Стефано да потпише мир кој истата година бил ревидиран во Берлин.

Една година подоцна 1822 година било кренато Негушкото востание во кое покрај населението од градот Негуш масовно учество зело и населението од околните воденски села Држилово, Ошљани, Пископија, Катраница и Граматиково.

Во август 1940 година бил мобилизиран во Петнаесеттата кралска тенковска регимента и на 30 јануари 1943 година добил офицерски чин.

Како резултат на тоа во Скопје во средината на 1945 година бил отворен конзулат, со што престанала работата на британските воени мисии во Македонија. SUMMARY By the beginning of the armed war in Macedonia, October 1941 intil the summer 1943, the British diplomacy was not preoccupied by the Macedonian issue, due to a simple reason that in its calculations regarding the postwar settlement, it had to stay in the frameworks of the Kingdom Yugoslavia. With the beginning of the armed war, the Macednian people ordered in the line weth the nations who had resisted to the fascist expansionism becoming a part of the anti-fascist coalition. Still yet in the mid of 1942 the British Division of SOE in Cairo demonstrated an interest for Macedonia due to the fact that it was interested in disabling the communications along the Morava-Vardar valley, through which some military materials were handiling to the port of Thessalonica, and thereto to the frontiers of the Near and Middle East. In line with the instructions, to help all movements of the resistance in the occupied territories, the SOE representatives immediately started organizing a mission which would go to Macedonia and would probe the terrain for delivering weapons and military equipment to the froups who were fighting. Concerning the policy of the Ministry of ForeignAffairs in Great Britain the frst trials for delivering military missions on the territory of Macedonia were connected to the Chetnik movement. However, such missions in the frst half of 1943 did not manage to fulfill the assigned task due to the fact that the Chetnik movement od the territory of Macedonia was rather poor and consisted of elements oriented to Serbia and without any kind of support by the Macedonian population. The strategic changes both od the African frontier and the Mediterranean and the major role on the Balkans as the only European battlefield had a great influence upon the Britain to change their attitude in relation with the National Liberation Movement (NLM) in Macedonia. Special impact upon the change of such a decision had the imformation received by the members of the British military missions in Albania an Greece for the actions, contacts and collaboration among the bidder and powerful units of the National Liberation Army (NLA) and Partisans Detachments (PD) of Macedonia with Greek and Albanian partisans. The surrender of Italy represented a crucial moment in the change of the British relation towards Macedonia. With the arrival of the British military missions at the Supreme Staff (SS) of NLW and PD of Yugoslavia the same were asking from the SS od NLA as well as the PD of Yugoslavia sending off military missions to all General Sraffs (GS) on the territory of Yugoslavia. However, the endeavor of Fitzroy MacLean to send off a mission on the territory of Macedonia, the superme commander of the NLA and PD of Yugoslavia Josip Broz Tito refused them. But when MacLean told that one of their mission descended in Albanie intending to go to the GS of NLA and PD of Macedonia, Tito in the latter addressed to Svetozar Vukmanovic - Tempo dated October 9, 1944 had pointed out that they had to receive "this member of the English mission" asking grom him a financial support in weapons and military material. The arrival of the first British military missions on the territory of Macedonia coincided with the wide spread development of the NLF as well as passing through a high degree in the organization of the military units and creation of regular military units. As a result of the decision at the Central Committee (CC) of the Comminist Party of Macedonia (CPM) made on August 2, 1943 connected with forming the battalions and brigades, on August 18, 1943 the first Macedonian battalion called "Mirce Acev" was established. Within the month of November the First Macedonian-Kosovo Striking brigade was formed and in December the Second Macedonian Brigade, as well. In the beginning of Ostober (from 1 to 5) on the territory of Macedonia the first British military missions arrived. First of all the mission Monkeywrench led by George Quine had arrived and then od October 5, 1943 the mission Milligatawny came at Crvena Voda, the place where the General Staff of NLA and PD of Macedonia were situated. The last mission had, through the territory of Macedonia accompanied by the Macedonian partisans, to leave to Bulgaria where it shold be connected with the Macedonian partisans, to leave to Bulgaria where it should be connected with the Bulgarian movement of the resistance. On the territory of Macedonia, till the end of the war SOE has sent some missions such as: Abbeville, Bethesda, Brasenose, Conserve, Monkeywrench, Spike and Perseverance assigned into the Macedonian units. By its own emeryday reports they contributed the centers of COE in Cairo and London to follow very carefully both the military and political events in Macedonia, directing the astivities of the missions members to provide necessary military and political information as they could act in due time at the commander of Supreme Staff (SS) of NLA and PD of Yugoslavija Josip Broz Tito, having in mind the protection of eheir own interests on the Balkans. After the liberation of Macedonia, the British military missions transferred into Skopje. A part of them were evacuated, and the rest part remained further informing about the situation in Macedonia, especially for the ideoligical motives by the Macedonian political and military leadership with their purpose to unite the three parts of Macedonia. All this was lasting until the formation of the British ambassador in Democratic Federal (DF) Yugoslavia in the middle od 1945. As a result of that, a consulate was open in Skopje in the middle of 1945, by which the operations of the British military missions in Macedonia stopped.

Но, тие искуства без сомнение се значајни за неговата уметност и живот, се поставија помеѓу него и целосниот физички и ментален крах, клиничка депресија од која навистина страдал извесно време во првата деценија после војната. (Овој крах за него бил, како што признал, вистински - емоционален - крај на војната.) Бојсовата преоку­пираност со топлината и присноста со цел на обновување на телото и духот, со конкретно доживување на “материјалот што дава живот”, датира од времето кога го негувале Татарите и кои ги сметал за своја фамилија.

Кога после војната Бојс се врати во Клеве беше одликуван со орден со златна лента која се доделувала на ранети, поради тешките рани што ги добил за време на борбите.

Ја почувствува и топлината на Татарите кои го спасиле кога неговиот авион 1943. година бил соборен над Крим кој бил под снежна покривка.

Подоцна бил поставен за началник на Одделението за култура и уметност во Министерството за просвета на НР Македонија, а по две години бил преместен на работа во Комисијата за кинематографија на владата на НР Македонија.

Подоцна бил библиотекар при Градската библиотека во Скопје.

Меѓу посветените бискупи е и Монсењорот Франо Илија, кој дента го слави и својот роденден, а на истиот ден на 25 април 1968 година бил осуден на смрт за шпионажа, за потоа казната да му биде заменета со 25 години робија.

„Утрата ни се одвиваат според утврдена рутина“, започнува Калифија Рајс, „што би ја препознал секој родител што има дете кои си бара многу“.457 ‌Војс го најавува своето Квир-издание со програмско заглавие на насловната: „Не викај нѐ геј“.

Набргу Калифија-Рајс го започнала процесот на преминување од женско во машко. ‌Во меѓувреме, Мет Калифија-Рајс, кој сакал дете, а не верувал дека ќе му дозволат да посвои, неколку години не можел да прима тестостерон поради несаканите дејства, какви што му биле заслепувачките мигрени.

Според написот, Калифија-Рајс и партнерот, Мет, се запознале кога обајцата сѐ уште биле жени и лезбејки.

Но, написот на Калифија-Рајс слободно можел да има поднаслов „Не викај нѐ настрани“. ‌Калифија-Рајс води сметка да каже дека и тој и неговиот партнер се „трансродови мажи (од жени во мажи или ОЖМ), а дечко ми е мајка на моето дете“ (48).

Започнале „жешка врска“, но Калифија-Рајс во тоа време имала друга врска и раскинала со Мет; кога, по три години, биле одново заедно, „Мет веќе неколку години бил на тестостерон, имал операција на градите и брада...

На 15 јануари 1903 година бил сторен обид да се исфрли од шините мешаниот воз што одел од Солун кон Деде-Агач.

На 10 мај пристигнале во Смирна. Тука одвоиле една голема група, од која осудените на 10 години биле испратени за Подрум, а осудените на 15 години - на Родос.

КОПАЊЕ НА НОВ КАНАЛ Гемиџиите во 1901 година биле распрснати на повеќе страни.

Александров во 1902/1903 учебна година бил учител во Кочани и член на месното раководство на Организацијата (?).

При една провала во 1900 година биле уапсени сите, под сомневање дека нешто подготвувале против поредокот на султанот.

200 Бидејќи на овој конгрес бил избран Врховен комитет од приврзаниците на МРО, на Сарафов и на Цончев, бидејќи, значи, Цончев не можел сам да раководи, во јули истата година бил одржан Деветтиот редовен конгрес на македонската емиграитска организација во Бугарија.

Тешко ја повредува главата, а поради труење лебдее меѓуживотот и смртта.

Хорхе се вработува како библиотекар во една оддалечена библиотека.

Видот нагло му слаби.

Умира таткото на Борхес кој последните години бил слеп поради хемиплегија.

На учителот му зедоа поадатоци кога е роден, каде е роден, колку години бил на служба и во кои места, а потоа му ги собра сите српски учебници и книги и ги изгореа; му рекоа: ќе добиеш нови учебници - бугарски.

Но, и Раде не ѝ остануваше должен: - Знаеш Јано, овде во Жарково, каде што сега живееме, пред триесетина години било село.

Дела: стихозбирки: Јазли (1960); И на небо и на земја (1962); Дениција (1968); Дални наковални (1971); Пофалби и поплаки (1975); Вечна куќа (1987); Лакримариј (1999); книги со раскази: Седмиот ден (1964); Неверни години (1974); Сите лица на смртта (1994); Боеми (постхумно); романи: Пиреј (1980); Скакулци (1983); Небеска Тимјановна (1988); Последните селани (1997); Тунел (2003); Бежанци (постхумно); книга драми (1984), во којашто влегуваат: Време за пеење и Богунемили, и др.

Член на Друштвото на писателите на Македонија од 1964 година, a во 1983 година бил и негов претседател.

Но жедта за слободен живот во него била поголема од сите други желби, слободата уште од најраните години била втисната во неговото срце.

Поради духовна сродност кон групата „Мост” 1906 се приклучува Емил Нолде, син на фризиски селанец, кој со 39 години бил значително постар од другите, но останал член само година и пол. 80 okno.mk

Петнаесет години бил во Женева постојан преставник во ООН, акредитиран од својата земја.

Подоцна се утврдило дека гостинот од пред 17 години бил истиот и сопственикот на хотелот не само што барал уште потолерантен однос од своите вработени кон својот необичен гостин туку побарал од хотелскиот персонал и да му бидат при рака за секаква помош на Климент Камилски.

Призна дека со години бил во личен контакт со Голдштајн и дека бил член на илегална организација во која членувале речиси сите луѓе што некогаш ги познавал.

Повеќе години бил главен и одговорен уредник на весникот "Млад борец".

Неколку години бил професор по Компјутерски Науки на Индијана Универзитетот, место каде што му било овозможено да ги истражува идеите изложени во ГЕБ.

Цели три години бил со другата жена на Хелвиг.

Стотици години биле вкоренети во Прилеп, град во централна Македонија, во Румелија.

Не е случајно што фил­мот е снимен според мотивите на два раскази на Somerseth Maugham за „Ashenden” (алтер-его на писателот, зашто самиот Мом во текот на Првата светска војна работел како анг­лис­ ки агент и во 1917-та година бил испратен во Русија да ги спречи болшевиците да ја преземат власта!): Мом и Graham Greene беа оние кои меѓу двете војни го извлекоа шпионскиот расказ од црно-белите патриотско-садистички визии и внесоа во него момент на трагичното егзистенцијално искуство: шпионажата е валкана игра затоа што во неа, во име на патриотските „високи цели” не се манипулира толку со туѓите, колку со сопствените агенти, така што честопати одново нè присилува темелно да ја испробаме „човечноста” на другиот од другата страна на политичко-идеолошките разлики, некојпат и во трагичен облик зашто во име на тие разлики принудени сме да го негираме тоа „човечко”.

Дени, како што реков, дваесетина години била жена на боем, па оваа оставена градина, подобро парче од градина, е некој вид омаж на тоа време; капејќи се во бањата или седејќи во еден од ’рѓосаните столови таа може да ги одмори погледот и умот од забревтаното темпо на негување на онаа другата, големата, официјална градина и од постојаното примање и гостење посетители.

- кога влегуваат во ноќниот бар, во позадината задолжително се врцка полугола танчерка на шипка; - кога гл. јунак поаѓа во решителна задача, без оглед дали тогаш чекори, трча или скокнува во хеликоптер, тој им вели на своите сакани (жена, женска, деца, татко итн): „те сакам“, а тие (понекогаш здружено) одговараат: „и јас тебе“;

Исто така, уште во текот на октомври 1943 година била воспоставена и радиоврска меѓу ГШ на НОВ и ПО на Македонија со Врховниот штаб на НОВ и ПОЈ, што имало големо значење за меѓусебното и благовремено информирање за оружените судири што се изведувале на територијата на Македонија.

Најголем дел од својот престој го поминал во областа Лерин, каде што се задржал сè до октомври 1944 година.

Британските воени мисии од септември 1941 година биле присутни во штабот на Дража Михаиловиќ и во некои други негови единици, на кои им испраќаа како воена така и материјална помош.

По извршената обука, на 16 септември 1943 година бил спуштен во западна Македонија (делот на Македонија во рамките на Грција) како британски офицер за врска.

Од Врање, во почетокот на јули, Дикинсон се упатил на територијата на Македонија, каде што на планината Козјак се наоѓал Главниот штаб на НОВ и ПО на Македонија.

Тие услови биле создадени во средината на јуни, кога ноќта меѓу 23/24 јуни 1944 година бил спуштен "во близина на Врање".

Дража Михаиловиќ и четниците биле промовирани како единствени носители на отпорот во Југославија, и покрај тоа што на другата страна се наоѓале партизанските единици, кои биле организирани и раководени од Комунистичката партија на Југославија.

Едновремено, воспоставената врска овозможила ВШ на НОВ и ПО на Југославија да испраќа информации за настаните во Македонија до радиостаницата „Слободна Југославија“, а тоа било можност јавноста во сојузничките и неутралните земји да се запознае и со настаните во Македонија во текот на1944 година.