глетка (имн.) - на (предл.)

Над свиокот од тесната козја патека – висока карпа. Од неа се распостелува широка глетка на околните ридови и трапишта.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
При глетката на неговото тешко, избрчкано лице, толку грдо, а толку интелигентно, му се стегна срцето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од терасата на хотелот „Дуна“ се восхитував од убавините на тврдината на аласите и на Кралскиот дворец, во кој е сместена националната Уметничка галерија на Унгарија, уживав во ладните пијачки и, навикнат на секој чекор во Будимпешта да гледам убав, млад свет, не ме зарадува глетката на терасата која, буквално, беше окупирана од старици, облечени во шарени алишта, та дури смешни, и помислив - остарела Будимпешта.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
А кој човек може да си наметне ваква самодисциплина, кога секој трча да види сè што е ново: општата глетка на најмодернистичките архитектонски решенија на павилјоните, тоа што во нив е прикажано, спутникот во советскиот павилјон, електронскиот мозок во американскиот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Таа убавина на глетката на изгревот, успеа да ме извади од сета моја огорченост од системот.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Најпосле спасени сме од глетките на бункерите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Косата на главата ми се крена од гледката на која ми укажа Турчинот.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Пиевме кафе на терасата од ресторанот што се наоѓа во манастирскиот комплекс и уживавме во прекрасната глетка на Охридското Езеро.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Станот имаше прекрасна глетка на целиот Сиетл.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Глетката на отворениот театар не го уништи филмот за нереалноста што се обви околу него како чаршаф од ацетат.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ја обожава глетката на испарување на езерската шир.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Пораснав на јуфки и попара. Во Пасажот Шоазел нема многу глетки на природата? Нема ниту една. Бевте париско дете, кое слабо знае за природата, чистиот воздух.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Одново го воодушевува глетката на непрегледното море и уште еднаш ја потврдува неговата непоколеблива вера во Бога.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)