ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Винстон, сѐ уште со актовката со книгата, што му стоеше меѓу нозете додека работеше и под главата додека спиеше, замина дома, се избричи и речиси заспа во кадата, иако водата во неа беше одвај млака.

Дури и жртвата на руските чистки можела да носи бунт во главата додека одела низ коридорот, очекувајќи го куршумот.

Судијата на времето ме удира со чеканот четири пати по главата додека дежурам покрај креветот разболен. (Го покривам со моите пердувести заблуди за да се испоти.) Загрижено и поттурам чај под уста на перницата заразена, на пижамите им мерам температура.

Се поднасмевна, задоволен од она што го прочита – ракописот беше читлив, а зборовите јасно и верно ги пренесуваа неговите пораки, токму онакви какви што му беа во главата додека ги запишуваше.

Без да се сврти накај местото каде што во снегот ги остави ранецот и пушката, тој продолжи така голорак да чекори по патеката што и дотогаш ја следеше.

„Помош, ми треба помош!“ мислата почна грозничаво да му работи во главата додека со раката си го притискаше местото на болката на градите.

Така, тој живееше речиси во катови, цел ден носејќи некакви неприсутни слики в глава додека ги гледаше присутните, и предвидувајќи ги новите со точност што зачудуваше.

Мочла една! – и ме потчукна по глава додека минував крај него во ходникот.

Да беше тоа некоја обична ситуација, секако ќе му вратев или макар ќе спискав, но во тој момент ми беше важно да ги видам татко ми и мајка ми.

Кимна со главата додека неговите сини очи автоматски ги проверуваа моите раце.

Ми кимнаа дискретно со глава додека траеше канторското читањето на Свитокот за Естер и во моментот кога беше изговорено: „Арур Аман”11, онака неподготвена, се потресов од бурата шумови со удирање по седиштата, викање и вртење штракала, во буката што традиционално ја произведуваа пред сè децата што во храмот седеа на посебни клупи и беа мирни во текот на читањето на останатиот дел од текстот, сè до местото во кое креваа врева до небо.

Вечерта, носејќи платикус12 во рацете, Јехуда Давидовиќ затропа на вратата од домот на Алегра.

Геле Колишев ги начули ушите. Ни самиот не знаеше што сѐ му се преметна низ глава додека не се врати мажот на Добра со објава дека Дине, со помош на господ нашол засолниште.

Сите оние грди мисли што му се роеја во главата додека скиташе по стопанството и она што сѐ сакаше да ѝ кажува едноставно испари од неговата глава.

И потоа, барем така веруваше господинот Гроздановски, грифонот не ја наведнуваше својата глава додека не беше сигурен дека неговиот стопан заспива.

Откако се збогува со својата сопатничка, Марија сакаше да ја врати прекривката, но жената ѝ рече да си ја покрие главата додека поминува низ дворот и да ѝ ја врати на влезот.

Тој често слушаше пофални зборови за Сем Галовеј од другите сопственици на ранчови кои биле удостоени со неговите посети, но никогаш не сметаше дека ќе ѝ се укаже таа чест и на неговата скромна баронија.

Автобусот тргна и не ѝ дозволи да каже уште нешто.

Ако на баронот еднаш или двапати му се спушти главата додека седи на неговиот резбарен стол од даб, тој не го прави тоа со некаква лоша намера.

Пред прокапаниот влез на твојот стан си рековме добра ноќ.

Ти се тресеше. Прслучето ти се гледаше преку до кожа залепената тенка блуза.

Побрзавме надвор од Е1 станицата кон твојата куќа, држејќи си го Навахо ќебето над главите додека тоа не се сруши потполно наводенето.