Владо му мавта пријателски со крената до над главата полна чаша вино, кое му се истура по кошулата, по палтото, по косата...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Потоа лежеше на креветот со широко отворени очи и со глава полна со вознемирувачки мисли.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Порано си ја замислуваше како збудалена, иста како и сите други, со глава полна со лаги и омраза и со стомак полн со мраз.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)