Се е онака како што мора да се случи, и моето учество е сосем предвидливо: останувам на масата, ја пишувам приказната за љубовта, а минувам таму, герилец намален до големината на вистинска порцеланска фигурка, разлеан низ десетина призматични огледала.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)