Припаѓаа на две заедници што никако не се мешаа, туку со генерации живееја дистанциран и паралелен живот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Мојата генерација живееше и се создаваше во постсталинистичкото време, кога беа отстранети границите на изолацијата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)